2.Lem'a -Tüm Dökümanlar Burada-

Nur_Yazar · 1 2.Lem'a -Tüm Dökümanlar Burada- Cuma Eyl. 03, 2010 12:01 pm

Nur_Yazar

Admin

Allah Razi Olsun : 1

Mesaj Sayısı : 166

Kayıt tarihi : 22/08/10
Nerden

Nerden : İzmir/Aliağa

İletim : Madem O var,Herşey Var.......
dddd

2.Lema İle İlgili Tüm Dökümanlar Buradadır....***İndirebilirsiniz***
ekleniyor... tane dökümanı bulabilirsiniz...

2.Lem'a -Tüm Dökümanlar Burada- 98019970

2.Lem'a -Tüm Dökümanlar Burada- 98019970

Bismillahirrahmanirrahim…..

Musibetlere Karşı Sabretmek….

Allahın selamı,rahmeti ve bereketi üzerine ve üzerimize olsun.
Dayı sana tavsiyem (Orada saten vaktin boldur.) bu yazacağım mektubu tane tane okuyaraktan anlamaya çalışmandır.Bu mektubu,neden yazmaya ihtiyaç duydum,onu söyliyeyim ilk olarak.O dört duvar
arasında dayanmak,sabretmek zor olduğu gibi o zorluğun sonunda ne büyük
mükafatların olduğunu,o hastalıklara ve musibetlere karşı ‘Ah bu neden böyle
oldu?Neden bana geldi?’gibi sözlerle ALLAH'ı şikayet etmenin, hiçbir şekilde hakkımız
omadığını,orada o musibetlere karşı oflanmak,puflanmak değil mükafatlarını düşünüp
şükretmemizdir…Ve oflanmaya da, şikayetede hiçbir çihetle hakkımızın olmadığını
anlatacağım.İnşallah…
Dayıcığım sana Hz.Eyub(a.s)’ın bilirsin bir meşhur kıssası
var,bu kıssadan başlıyacağız ve bu kıssadan büyük dersler çıkaracağız…

(Kısaca Şöyle: Hz.Eyub(a.s) pek çok yaralar
ve bereler içinde kalıyor…Tam bir sabır ile o hastalığa o müsbete karşı
dayanıyor…Üzerinde ki o musibetin kalkmaı için hiçbir sabırsızlık
göstermiyor…Ta ki : o yaralarından doğan kutlar kalbine ve diline ulaşıncaya
kadar…Kalbine ve diline zarar veren o hastalığın üzerinden kalkması için bu
sefer Allah’a yalvarıyor.Ve diyor ki: ‘‘Ya Rab!Zarar(yani o musibet,hastalık)
bana dokundu.Dilim zikrime,kalbim kulluğuma zarar veriyor’’demiş.Peki neden
sabır göstermedi?Çünki: kulluğunu tam yerine getirememek korkusuyla Allah’a
sığınıyor.Bu yalvarışı kötü niyetsiz ve safi oduğundan , Allah dünyada duasını
büyük bir mukafatla kabul etmiş.) İşte bu kıssada ki Hz.Eyub(a.s)’ın şu
münacatı : ‘‘Ya Rab!Zarar(yani o musibet,hastalık) bana dokundu.Dilim
zikrime,kalbim kulluğuma zarar veriyor’’ Kur’an da bir ayet olarak bahsedilmektedir…İşte
büyük bir evliya olan,belki bilirsin,Bediüzzaman Said Nursi Hazretleri bu
ayetden anladığı ya da kalbine anlatıldığı o manaları bir mübarek kitabında
yazmış…Bende oradan istifade ile o manaları sana sade bir şekilde söylemeye
çalışacağım.

En son Nur_Yazar tarafından Perş. Eyl. 16, 2010 8:09 am tarihinde değiştirildi, toplamda 9 kere değiştirildi

Nur_Yazar · 2 Geri: 2.Lem'a -Tüm Dökümanlar Burada- Cuma Eyl. 03, 2010 12:01 pm

Nur_Yazar

Admin

Allah Razi Olsun : 1

Mesaj Sayısı : 166

Kayıt tarihi : 22/08/10
Nerden

Nerden : İzmir/Aliağa

İletim : Madem O var,Herşey Var.......
dddd

Anlayacağımız birinci manası
şudur:Hz.Eyub(ta.s)’ın o yaralarına
benzer olarakta bizimde içimizde manevi yaraların olduğudur ve bizdeki manevi
yaraların Hz.Eyub(a.s)’ın yarasından daha büyük ve daha kötü oduğudur.Peki ama
nasıl?O yaralar günahlarla oluyor…Eğer o yarayı tevbe ve istiğfar ile imha
etmezsen,temizlemezsen o yara daha da büyür ve sana çok büyük zararlar verir.Hz.Eyub(a.s)’ın
hastalığı bu kısacık dünyasını tehdid ediyordu.Ama bizim içimizdeki manevi
yaralar sonsuz bir alemi,yani ahireti, tehdid etmektedir.O yüzden bizim bu
içimizdeki yaralar daha zararlıdır.O yüzden yaralarımızı hemen tedavi edecek
bir ilaça , yani tevbeye , başvuracağız…Evet, o yaraların merhemi tevbedir.Dayı
bolca tevbe ve istiğfar getirmelisin…

Diğer bir mana da
şudur:Hayatda başımıza gelen
musibetlere karşı üzülmeye,dertlenmeye,şikayete(mesela,of neden oldu
bunlar?gibi…) üç cihetle hakkımızın olmamasıdır.

Birincisi: Allah insanı kendi san’atıyla yaratmıştır.Yani,insanı bir model
olarak yaratmıştır.Bu yüzden insanda gösterdiği san’atını istediği gibi
düzenler,keser,biçer…Mesela Şafi(şifa veren) ismi hastalığı,Rezzak(rızık veren)
ismide açlığı gerektiriyor.Hastalık ve musibet olmasaydı Şafi(şifa veren) ismi
anlaşılmazdı.Eğer insana açlığı tattırmasaydı Rezzat(rızık veren) ismi
anlaşılmazdı ve bilinmezdi.

İkincisi ve Üçüncüsü: İnsanın hayatı musibetlerle ve hastalıklarla olgunlaşır ve
kuvvet bulur vede arınır.Nasıl olgunlaşır?Şimdi bir insanı düşün hep dünyada
keyifler (şan,şöhret,para gibi…) içinde yaşıyor.Ne olur bu adam dünya
sarhoşluğundan sadece kısacık ömrünü düşünür.Eğer Allah onu seviyorsa musibet
getirir başına onu imtihan eder.İnsanoğlu da saten ne zaman başıba bir hastalık
gelse hemen Allah’a sığınır ve Allah’ı hatırlar…

O zaman Allah’a dayanır…Eğer
dünyada para ve keyif içinde olsaydı,işte o zaman insan Allah’ı
unuturdu.Gaflete düşerdi…Buna göre musibet insanı tam bir olgunluğa
sevkediyor.Asıl vazifesini,kulluğunu hatırlıyor.Bu yönle musibet musibet değil
büyük bir uyarıdır.Mesela bir çoban koyunlarının başka bir tarlaya girdiğini
görse o zaman eline bir taş alır ve koyunlara atar.Koyunlarda anlar ki: biz
yanlış bir şey yapıyoruz.Derler ve memnun olaraktan o zararlı işten
dönerler…İşte bizde şükretmeliyiz.Hem düşünsene Allah insanı dünyaya keyif ve
sefa çeksin diye göndermemiş.Burası imtihan yeridir,keyif yeri değildir.Hem o
musibet zamanında insan şükretse,sabretse o hapishanede bir saatin güzel bir
şekilde Allah bir gün ibadet hükmüne çevirir.Belki de bu musibet geçmiş
günahlar bağışlanması için Allah sana böyle bir imtihan vardi.İnşallah bu
musibet sayesinde günahlarındanda arındın.Bunuda düşünsen saten musibete
ağlamak değil sevinmek gerekir…Hadi Allah’a emanet ol!Şükürle Dol!

2.Lem'a -Tüm Dökümanlar Burada- Icon_cheers